Geomorfologia na spacerze
Data utworzenia: 09 wrzesień 2014, 15:43 Wszystkich komentarzy: 10
Zapraszam Państwa do nowego cyklu naszych spotkań. Sprawczynią całego zamieszania stała się dziura.
Ostatnio dowiedziałem się, że nie ma dziur w jezdni. Fachowcy, czyli drogowcy, określają takie ubytki w nawierzchni jezdni jako wykruszenia.
Postanowiłem dorzucić do tego ogródka parę kamyczków z geomorfologicznego podwórka. Może warto się połączyć przyjemne z pożytecznym, czyli naukowo o pozornie błahych sprawach? Można spróbować.
Niemniej jednak muszę wyjaśnić czym jest geomorfologia? Nauka, która przez jednych jest traktowana jako część geografii fizycznej, a drudzy uważają, że jest bliższa geologii. Ziemia, kształt i słowo. Tu tkwi odpowiedź. Nauka o formach, formowaniu i przekształcaniu powierzchni Ziemi. To najkrótsza definicja geomorfologii. Resztę mamy pod nogami i przed oczami. Nie widać? Widać, tylko często nie wiemy jak to nazwać.
Proponuję na początek sufozję.
Sufozja (łac. suffossio – podkopywanie) – wypłukiwanie drobnego materiału przez wody podziemne z grubszego materiału. Jest to proces powolny i systematyczny. Czas i woda, a czasami nasza głupota lub niedbalstwo, to recepta na sufozję. Wypłukiwanie jest charakterystyczne dla sufozji mechanicznej. Jest też sufozja chemiczna związana z procesem ługowania. W jednym i drugim przypadku dochodzi do usunięcia materiału.
Zapraszam na spacer.
Z sufozją spotykamy się bardzo często idąc chodnikami. Kierowcy niech się nie obawiają, że o nich zapomniałem. Nie. Każdy z nich ma w głowie mapę „dziur”. Wiele z nich powstało za sprawą sufozji mechanicznej.
Sprzyjające warunki do powstawania tego zjawiska zachodzą w miejscach, gdzie gromadzi się woda po opadach atmosferycznych. Woda szuka ujścia. Często znajduje je na kontakcie studzienek i asfaltu lub bruku. Kto by tam myślał o uszczelnieniu podłoża wokół takiej studzienki?
Innym miejscem sprzyjającym powstawaniu sufozji są niedrożne odpływy wód opadowych. Nie czyszczone rynny, zatkane rury i woda. Jeśli dodamy do tego czas, to wcześniej lub później zaobserwujemy zapadający się chodnik.
W początkowej fazie sufozji nic nie sygnalizuje o tym, że to zjawisko ma miejsce. Nawierzchnia ukrywa to zjawisko. Gdy woda wypłucze większą część materiału, to możemy już zaobserwować niewielkie wgłębienie w nawierzchni chodnika lub jezdni. Dopiero zapadnięcie się fragmentów asfaltu oraz rozstąpienie kostek brukowych świadczy o tym, że pod spodem woda wypłukała cały materiał.
I tu czekamy na ofiarę. Złamany obcas, skręcona noga. Kierowcy mają szansę na duże odszkodowanie. Jeśli ktoś jest przed poważniejszym remontem swojego autka, to warto wjechać w takie zagłębienie. Że z rozwagą?! Czy kodeks drogowy nakazuje nie wjeżdżać w „dziury”? Czasami zdarza się tak, że chcąc uniknąć wjechania prawym kołem, wpadamy z zagłębienie w jezdni lewym.
Dlatego tak ważne jest dobre odprowadzenie wód opadowych. Jeśli nie zadba się oto, to szkoda tylko wydanych pieniędzy. Woda i niskie temperatury zrobią swoje.
Życzę miłych obserwacji na spacerze.
Jerzy Kucharski
PS. Przepraszam moich Czytelników za tak długą przerwę. Mówi się, że kłopoty chodzą parami. Jest to nieprawda. Czasami to kompania kłopotów. O górach nie zapomniałem. Pamiętam. Muszą poczekać.
Komentarze
20:43
W tamtych czasach chodniki były układane w złej technice, i teraz widać efekty.
08:36
09:00
10:07
04:54
Smoku jesteś w błędzie. Ta epoka i ten chodnik. Zostaniesz w domu?
Jak zniknie ta "dziura" to tylko z korzyścią dla kierowców (adres "dziury": ul. Kościuszki i Witosa).
Poza tym jestem geomorfologiem i lubię obserwować zachodzące zmiany. Wszystkie akademickie podręczniki pomijają takie tematy. Życzę miłego dnia. Jerzy Kucharski
PS. Głupota nie boli, tylko kosztuje.
04:24
Życzę miłego dnia. Jerzy Kucharski
PS. Najprawdopodobniej mam dużo czytelników i to bardzo wpływowych. Pozdrawiam Was.
10:07
19:42
19:43
18:06